Niedobór witamin z grupy B – objawy i zapobieganie

Witaminy to związki chemiczne, które mają ogromny wpływ na nasze zdrowie. Wchodzą w skład wielu enzymów oraz potrzebne są do ich aktywacji. Ich niedobór, jak i nadmiar bywa bardzo niekorzystny dla organizmu. Witaminy z grupy B stanowią specyficzny rodzaj związków, ponieważ gdy występuje deficyt jednej, to zwykle pojawia się niedobór innej. Witaminy z grupy B nie są trwałe i nie mogą być magazynowane w organizmie człowieka. Ich nadmiar nie kumuluje się w organizmie, więc nie istnieje ryzyko zatrucia nimi, jednak z drugiej strony sprzyja to niedoborom. Niektóre z nich, czyli B1, B3, B7, B9 i B12 są w pewnej ilości syntetyzowane w organizmie przez bakterie jelitowe. Jakie są ich właściwości poszczególnych witamin z grupy B i czym grozi ich niedobór?

Właściwości i objawy niedoboru witamin z grupy B

Wspólnym mianownikiem dla witamin z grupy B jest pozytywne funkcjonowanie układu nerwowego. Jednak każda z witamin ma również swoje określone funkcje, niezbędne do prawidłowej pracy organizmu człowieka, a niedobory mogą być bardzo groźne. Oto najważniejsze z nich:

Witamina B1 (tiamina)

Nadrzędną rolą tiaminy jest udział w oddychaniu komórkowym. Wspomaga także pracę układu sercowo-naczyniowego, wspomaga układ nerwowy, wpływa na prawidłowy wzrost i rozwój kości. Witamina B1 wpływa ponadto na metabolizm tłuszczów, aminokwasów i węglowodanów. Bierze udział w odnowie białek, a więc współdecyduje o funkcjonowaniu całego organizmu.

Braki witaminy B1 skutkują zaburzeniami koncentracji, sennością, obniżeniem nastroju i uczuciem zmęczenia. Mogą również powodować zaburzenia pracy serca. Niedobór sprzyja również uszkodzeniu osłonek mielinowych neuronów. Jest to o tyle niebezpieczne, że skrajny brak tiaminy może powodować chorobę beri-beri, która objawia się zaburzeniami psychicznymi, zmianami skórnymi, obrzękami, brakiem łaknienia, a także zanikowi mięśni.

Witamina B2 (ryboflawina)

Ryboflawina jest odpowiedzialna za prawidłowe funkcjonowanie układu odpornościowego i nerwowego człowieka. Ponadto chroni przed zaćmą, cukrzycą, wspomaga leczenie anemii, poprawia stan skóry, włosów i paznokci. Bierze udział w przemianach składników pokarmowych oraz oddychaniu komórkowym. Pozytywnych właściwości witaminy B2 jest wiele, tym bardziej jej brak może powodować nieprzyjemne zmiany skórne, ale również poważne choroby, takie jak rak przełyku. Gdy zaobserwujemy zmiany w obrębie jamy ustnej, pękanie kątów ust (zajady), łuszczenie skóry, a także wypadanie włosów to być może cierpimy na niedobór witaminy B2. Jednak to nie wszystko, deficyt ryboflawiny skutkuje także zaburzeniami wzrostu, drażliwością, bólami głowy, a nawet spadkiem zdolności intelektualnych.

Witamina B3 (niacyna, witamina PP)

Podobnie jak inne witaminy z grupy B niacyna ma wpływ praktycznie na cały organizm człowieka. Przede wszystkim bierze udział w syntezie kortyzolu, insuliny, hormonów płciowych (progesteronu, estrogenu, testosteronu) oraz w wytwarzaniu czerwonych ciałek krwi. Utrzymuje we właściwym stanie przewód pokarmowy, układ nerwowy, nabłonek skóry, a dodatkowo uczestniczy w procesie spalania białek, tłuszczów i węglowodanów. Niedobór niacyny może powodować pelagrę, która jeszcze na początku XX wieku była chorobą śmiertelną. Szczególnie narażone są na nią osoby cierpiące na chorobę alkoholową. Ponadto braki witaminy PP sprzyja osłabieniu mięśni, łuszczeniu się skóry, zmęczeniu, osłabieniu sił psychicznych, a w przypadku ciężkiej awitaminozy może doprowadzić do otępienia i paraliżu.

Witamina B9 (kwas foliowy)

Kwas foliowy zapobiega wadom wrodzonym, jest odpowiedzialny za prawidłowy rozwój układu nerwowego już w okresie płodowym, dlatego tak ważne jest przyjmowanie witaminy B9 przez kobiety w ciąży. Jej niedobór może doprowadzić do poronienia, rozszczepienia kręgosłupa, przepukliny oponowo-rdzeniowej, a także anencefalii (nieuleczalnego uszkodzenia płodu). Oprócz tego awitaminoza może być przyczyną dolegliwości pokarmowych i niedokrwistości u dorosłych. Konsekwencjami niedoboru witaminy B9 mogą być, podobnie jak w przypadku witaminy B1 i B2, rozdrażnienie, zmiany nastroju, trudności z koncentracją oraz zmiany skórne.

Witamina B12 (kobalamina)

Często jest nazywana „czerwoną witaminą”, ponieważ uczestniczy w wytwarzaniu czerwonych krwinek w szpiku kostnym. Jej niedobór zwykle skutkuje pojawieniem się anemii złośliwej. Witamina B12 bierze udział również w syntezie neuroprzekaźnika serotoniny oraz metabolizmie tłuszczów, białek i węglowodanów. Braki tej witaminy powoduje nieodwracalne uszkodzenia układu nerwowego, zmiany zwyrodnieniowe rdzenia kręgowego i nerwów obwodowych. Najnowsze badania dowodzą, że jej deficyt zwiększa ryzyko udaru i zawału. Uważa się, że niedobór witaminy B12 występuje przede wszystkim u wegetarian i wegan, jednak bardzo często zdarza się to w przypadku osób jedzących mięso.

Jak uzupełnić niedobory witamin B?

Przede wszystkim upośledzone wchłanianie w przewodzie pokarmowym i choroba alkoholowa powodują niedobór witamin z grupy B. Objawy mogą być bardzo groźne dla organizmu człowieka, dlatego zaleca się przyswajanie ich wraz z odpowiednią dietą, a także suplementację. Naturalnymi źródłami witamin z grupy B są przede wszystkim pełne ziarna zbóż, warzywa liściaste, jaja, mięso, grzyby, drożdże, ryby, soja, owoce (banany, jabłka, jagody, truskawki, brzoskwinie) oraz orzechy włoskie i ziemne. Nieprzyswajanie witaminy B jest utrudnione przez spożywanie niektórych leków. Aspiryna i antybiotyki niszczą między innymi witaminy B3, B6, B12. By rozpoznać niedobór witamin z grupy B niezbędne jest wykonanie morfologii krwi. Aby zmniejszyć jej niedobór należy przede wszystkim przeprowadzić zmiany w diecie, a niektórych przypadkach przyjmować w formie tabletek. Na niedobór witaminy B narażone są głównie osoby na diecie wegetariańskiej lub wegańskiej, osoby powyżej 50 lat, noworodki matek na diecie wegetariańskiej, chorujący na celiakię, a także alkoholicy.

Zobacz również